محمد بُشرا (درویش گیلانی) پژوهندهٔ فرهنگ مردم و مردمشناس و شاعر گیلانی است. او از شاعران نوگرای ایران است که بیشتر اشعارش را به «زبان گیلکی» سروده است و از پایه گذاران هساشعر است. او اولین شاعر نوپرداز گیلان است که اشعار نوی خود را در سال ۱۳۴۴ به چاپ رساند.